De ouderdom komt met gebreken. In 2009 verhuisden mijn man en ik van onze woning in de wijk in Doetinchem naar de Heemhoeve. Eerst wat onwennig, maar we voelden ons al snel thuis in de nieuwe zorgwoning. Het blijkt een verstandige keus, omdat mijn man na enige tijd wat hulpbehoevend word.

Als meer en intensieve zorg nodig blijkt kan Heemzorg daar goed invulling aan geven. Het is dan heel fijn dat je samen in je eigen vertrouwde omgeving kunt blijven wonen.

Ik woon hier nu alleen, mijn man is in mei 2014 overleden, maar nog elke dag geniet ik van het schitterende uitzicht op de weilanden en bossen. Vaak sta ik ‘s morgens voor het raam en zie dan de zon boven het bos uitkomen. Heel mooi en om dankbaar voor te zijn.

Mijn ouders wonen vanaf de beginperiode op de Heemhoeve. Het is erg fijn dat er zo’n woonvoorziening is binnen onze eigen christelijke gezindte. Toen mijn ouders hier kwamen wonen konden ze nog goed lopen en fietsen, nu ze dat niet of nauwelijks meer kunnen en veel zorg nodig hebben, kunnen ze er nog steeds blijven wonen. Dat geeft voor mij echt meerwaarde aan deze locatie.

Ook is er de mogelijkheid om de verjaardag van onze ouders in de grote huiskamer te vieren, dit is fijn en praktisch. De locatie is niet midden in een dorp of stad maar toch dichtbij de bebouwde kom, winkels e.d., er is uitzicht op de weilanden, dieren en bloemen. Een mooi plekje om te wonen. 

In de herfst van 2010 is mijn schoonmoeder in de Heemhoeve komen wonen. Op een fijn plekje, met een prachtig uitzicht. Zo maakte ik kennis met de Heemhoeve. Een warme prettige omgeving, waar we ons thuis voelen.

Sinds 2011 ben ik werkzaam bij de Heemhoeve en verzorg daar drie dagen in de week de warme maaltijden. De keuken is gevestigd in het midden van de Heemhoeve, in de Zuidkamer, waar de bewoners ook elke dag komen voor de dagbesteding. Soms is er zomaar een gesprekje, van hart tot hart. Soms een glimlach, een knikje, een hand, of een klein gebaar. Voor het oog kleine dingen, maar met net dàt verschil.

Het geeft veel voldoening om te mogen werken op deze prachtige, huiselijke plek waar de christelijke sfeer centraal staat en deze combinatie, koken en het dagelijkse contact met de bewoners, vind ik erg leuk.

“Vrijwilliger bij de Heemhoeve?” Wat doe je daar dan?”

Ik ben een klein verlengstukje van de verzorging, niet professioneel, maar als een extraatje voor de bewoner, zo krijgen ze wat meer aandacht. Een bezoekje, koffie schenken op de spelletjesavond, orgelspelen, een mooie avond verzorgen. Ja, en ook de tuin helpen verzorgen. Zomaar een paar voorbeelden.

Één licht ik eruit: 

Een morgen van 10-12 uur met een vijf- of zestal bewoners gezellig koffiedrinken, wat voorlezen over de wondermooie schepping, prachtige opnamen van vogels laten zien of “mooi onkruid” op tafel. Weet u de naam? Een paar verzen zingen uit Ps. 104 over Gods schepping, wat klinkt dat nog goed! Ook als je al in de negentig bent en geen samenhangend gesprek meer kunt voeren, maar nog wel beschikt over een goede stem. Soms krijg je nog een reactie van iemand waarvan je dacht dat er bijna geen contact meer mogelijk was.

Mooi om te doen!

Een vrijwilligster.